Rutynowa wymiana obwodowego cewnika dożylnego a wymiana cewnika dożylnego tylko ze wskazań klinicznych: kontrolowana próba randomizacyjna.

Autor: Webster J, Clarke S, Paterson D, et al. Routine care of peripheral intravenous catheters versus clinically indicated replacement: randomised controlled trial. BMJ. 2008 Jul 8;337:a339. doi: 10.1136/bmj.a339. (Original) PMID: 18614482
Pełen tekst: tutaj

Tłumaczenie/komentarz: Artur Sołtysiak - pielęgniarz
Tekst oryginalny można znaleźć wpisując w wyszukiwarkę EBM (znajduje się ona na początku mojego bloga) hasło: 18614482

CEL: Porównanie rutynowej wymiany obwodowego cewnika dożylnego z wymianą obwodowego cewnika dożylnego tylko ze wskazań klinicznych.
MODEL: Kontrolowana próba randomizacyjna. MIEJSCE: Tertiary Hospital w Australii
UCZESTNICY: 755 pacjentów chirurgicznych i niechirurgicznych: 379 w grupie w której wymiana obwodowego cewnika dożylnego następuje tylko ze wskazań klinicznych i 376 w grupie w której wymiana cewnika dożylnego następuje rutynowo* (grupa kontrolna). METODA POMIARU WYNIKÓW: Kombinacja dwóch czynników empirycznych (composite measure) ukazująca defekt cewnika dożylnego powstałego w skutek procesu zapalnego ściany żył lub wynaczynienia (infiltracji tkankowej) REZULTATY: Ze względu na zapalenie żył lub infiltrację tkankową cewniki usunięto 123 uczestnikom z 376 pacjentów w grupie kontrolnej (33%) w porównaniu z 143 uczestnikami 379-cio osobowej grupy interwencyjnej (38%); nie zaobserwowano znaczącej różnicy (ryzyko względne 1.15, 95% przedział ufności 0.95 do 1.40).
Przy oparciu analizy na defekcie cewnika dożylnego na 1000 dni używania sprzętu (liczba defektów podzielona przez liczbę dni cewnikowania żyły obwodowej podzielone przez 1000) nie zaobserwowano żadnej różnicy pomiędzy badanymi grupami (ryzyko względne 0.98, 0.78 do 1.24).
Koszty związane z infuzją dożylną płynów były wyższe w grupie kontrolnej (średnio 41.02 $A , £19.71, 24.80 € , 38.55 $, 81.13 zł**) niż w grupie interwencyjnej (36.40 $, 79.06 zł**). Czynnik występowania zapalenia żył w obu grupach był niski (4% w grupie interwencyjnej, 3% w grupie kontrolnej).
WNIOSKI: W oparciu o kombinację powyższych czynników empirycznych (composite measures), można stwierdzić że wymiana obwodowych cewników dożylnych tylko ze wskazań klinicznych nie ma wpływu na częstość występowania defektu cewnika dożylnego. Obszerniejsze badania nad samym zapaleniem żył są potrzebne by zweryfikować powyższe wnioski jako praktyczne wskazanie kliniczne. NUMER REJESTRACYJNY BADANIA: Rejestr Badań Klinicznych Australii i Nowej Zelandii - ACTRN12605000147684.

*Rutynowa obowiązkowa wymiana cewnika w 72 godzinie mierzonej od czasu założenia obwodowego cewnika dożylnego. (przypis własny)
** średnia wartość w walucie polskiej na podstawie Universal Currency Converter© z dnia 08 sierpnia 2008r godz. 14:30 GMT (przypis własny)


KOMENTARZ:
Warto pamiętać, że u pacjentów z chorobami nowotworowymi i cukrzycą powikłania związane z naczyniami obwodowymi oraz gojeniem się ran są częstsze i trudniej poddają się leczeniu. Utrzymywanie kontaktu obwodowego lub centralnego (dożylnego i tętniczego) dłużej niż to absolutnie konieczne, znacznie zwiększa ryzyko zakażenia miejscowego lub uogólnionego, naraża pacjenta na powikłania oraz dłuższy pobyt na oddziale. Stwierdzono też ponad wszelką wątpliwość, że wydłużony pobyt pacjenta z chorobą nowotworową, ostrym zawałem serca i niestabilną dusznicą na oddziale intensywnej terapii znacząco zwiększa śmiertelność w tej grupie pacjentów.

Wnioski dla praktyki pielęgniarskiej:
- nie zakładać więcej kontaktów obwodowych niż to absolutnie konieczne
- natychmiast usuwać wszystkie niepotrzebne kontakty obwodowe i centralne (przed dyżurem nocnym także ;D )
- jeśli stan pacjenta wymaga długotrwałego podawania środków dożylnie (leki, odżywianie, płyny) - rozważyć założenie kontaktu centralnego lub portu
- w miarę możliwości nie wkłuwać się w miejsca "ryzykowne" (zgięcie łokciowe, pachwiny)
- dobierać w zależności od przeznaczenia kontaktu oraz stanu pacjenta wielkość wenflonu, oraz ilość odprowadzeń kontaktu centralnego
- w przypadku kontaktu centralnego (tętniczego lub żylnego) wymagane jest utrzymywanie jego drożności poprzez ciśnieniowo kontrolowany wlew stały z 0.9%NaCl (ok 3ml/H)
- każdorazowo po podaniu leku (nawet jeśli jest to PWE - zawiera KCl!) przepłukać kontakt żylny 0.9%NaCl
- stosować przeźroczyste opatrunki na kontakty obwodowe i centralne (ułatwiają obserwację miejsca wkłucia)

Warto poczytać: (wszystkie prace są dostępne poprzez moją wyszukiwarkę)
1: Predictive value of score parameters of the Simplified Acute Physiology Score (SAPS)-II for the duration of treatment of intensive care patients, Wien Klin Wochenschr. 1996;108(15):462-6. PMID: 8967089
2: Mean length of stay and prognosis in unstable angina. Results from the ARIAM database Med Clin (Barc). 2007 Mar 3;128(8):281-90; quiz 3 p following 320. PMID: 17338861
3: Epidemiology, Prevalence, and Sites of Infections in Intensive Care Units, Michael Richards, M.B., B.S., F.R.A.C.P., Karin Thursky, M.B., B.S., F.R.A.C.P., Kirsty Buising, M.B.B.S.

from Seminars in Respiratory and Critical Care Medicine

4: Infection complication portends poor prognosis in acute myocardial infarction. Arq Bras Cardiol. 2006 Sep;87(3):267-74. Grandini LC Jr, Caramelli B.
5: The Impact of Hospital-Acquired Bloodstream Infections, from Emerg Infect Dis 7(2), 2001. © 2001 Centers for Disease Control and Prevention (CDC) Richard P. Wenzel, Michael B. Edmond, Medical College of Virginia, Virginia Commonwealth University, Richmond, Virginia, USA
6: Attributable morbidity and mortality of catheter-related septicemia in critically ill patients: a matched, risk-adjusted, cohort study. Infect Control Hosp Epidemiol. 1999 Jun;20(6):396-401. PMID: 10395140